Voor de meeste Egyptenaren is de familie en het geloof erg belangrijk. Een ander kenmerk is een vriendelijke lach op hun gezicht en veel Egyptenaren zijn bijzonder gastvrij. De oorspronkelijke bevolking van Egypte kwam van het Hamitische ras. Vandaag de dag is een ruime meerderheid islamitisch en Arabisch sprekend. Daarnaast leven er Koptische christenen, Bedoeïen, Nubiërs, Berbers en een kleine groep Afrikaners en Westerlingen.
Met een inwoneraantal van ruim 100 miljoen mensen, verdeeld over een oppervlakte van bijna 1 miljoen vierkante kilometer, zou u zeggen: genoeg ruimte! Dit is echter niet zo. Met name in de grote steden is een aardige bevolkingsgroei, mede doordat mensen van het platteland naar de stad vertrekken. Daarnaast bestaat het grootste deel van Egypte uit onbewoonbare woestijngrond. Door de bouw van steden in de woestijn en de ontwikkeling van de Suez kanaalzone zou de bevolking beter kunnen worden verspreid.
Alleen langs de vruchtbare strook langs de Nijl is het leven voor de meeste Egyptenaren aangenaam. Metropool Caïro neemt nog eens meer dan 16 miljoen mensen onder zijn hoede, waardoor deze Reuzenstad een behoorlijke bevolkingsdichtheid kent. Dit alles neemt niet weg dat de beeldschone woestijn onbewoonbaar is.
Het bedoeïen volk uit de bergachtige Sinaï is hier een goed voorbeeld van. En bedenk u dat een oase in de oneindige Westelijke Woestijn ook een prima stekje kan zijn. Of het nu gaat om de Nijl, een depressie, leidingwater uit de grote steden of de aantrekkingskracht van de Rode Zee; waar water is zijn mensen!
Cairo is een stad van culturele verschillen. Het Koptische deel van de hoofdstad is de basis voor het hedendaagse Cairo. Door de komst van de Arabieren en daarmee de Islam is de hele stad gevuld met prachtige moskeeën. Het merendeel van de bevolking is Islamitisch, maar u zult in Downtown Cairo ook veel Europeanen en vooral veel toeristen aantreffen. De Joodse gemeenschap is door de eeuwen heen sterk in aantal afgenomen, waardoor er zelfs in de oudste synagoge van het land geen diensten meer worden gehouden.
De contrasten tussen bevolkingsgroepen, plaatsen en gebouwen maakt Cairo tot een aantrekkelijke stad. Sinds de 19e eeuw is de hoofdstad steeds meer gaan lijken op een westerse stad. Door deze ‘europeanisering’ en ‘amerikanisering’ is de stad voor veel buitenlanders (toeristen, zakenlui of inwoners) een vertrouwde plaats.
De skyline van Cairo, die door de Nijl in tweeën wordt gesplitst, toont trots z’n futuristische gebouwen en de neonverlichting van grote reclameborden schittert in het water van de rivier. De Cairo-toren in de stad staat symbool voor het moderne en succesvolle Egypte. Vanaf de top is er een prachtig uitzicht over de stad.
Verschillende soorten bevolkingsgroepen leven door elkaar in Cairo, van arm tot rijk en van ongelovig tot gelovig. De meeste mensen zijn Islamitisch. Iedereen heeft wel z’n eigen ontmoetingsplaatsen; zo zijn de meeste zakenlui in het Europese Downtown van Cairo te vinden.
In dit gedeelte van de stad woonde ooit drie keer zoveel buitenlanders als Egyptenaren; Italianen, Bulgaren, Grieken, Libanezen, Engelsen en Fransen waren enkele van de vele nationaliteiten die in het hartje van de stad leefden. Tegenwoordig is dit niet meer zo. Tegen het einde van de laatste opstand verlieten veel buitenlanders Egypte en was er weer plaats voor de ‘authentieke’ bevolking.
Koptisch Cairo
Cairo heeft ook een andere kant, of eigenlijk, meerdere kanten. Net buiten het centrum vindt u een compleet andere wereld. Het oudste deel van de stad vormt het Koptische gedeelte. Kopten zijn christenen en menen directe afstammelingen van de oude Egyptenaren te zijn. U loopt hier door smalle steegjes, kleine binnenplaatsen en langs kerken. De wijk is omringd door muren waarbinnen een aantal oude Koptische kerken staan, maar ook de allereerste moskee en een synagoge.
Opvallend is dat de drie op bouwkundig gebied veel overeenkomsten hebben. De al Muallaqa (‘hangende kerk’) is de mooiste en bekendste kerk en de St.Sergiuskerk de oudste. In het Koptisch Museum kunt u oude Koptische kunst bewonderen, zoals indrukwekkend mooie fresco’s.
Het Koptische deel van de stad was de basis voor de hedendaagse miljoenenstad van nu. De Romeinen bouwde op deze plek het fort Babylon, nadat ze Egypte hadden veroverd van Cleopatra. Toen de Romeinen Egypte hadden overgenomen werd de oude Egyptische godsdienst waaraan mensen waren gehecht vervangen door het Romeinse godenpantheon. Het Christendom werd langzaam populairder, omdat de Romeinen het oude Egyptische geloof verboden en omdat het overeenkomsten had met het oude Egyptische geloof.
In de ogen van veel mensen leken Jezus en Maria op de Egyptische goden Horus en Isis. Toen het Christendom steeds dominanter werd besloot de keizer die toen aan de macht was, keizer Diocletianus, de Christenen te gaan vervolgen. In het jaar 323 werd onder koning Constantijn het Christendom de officiële religie van het Romeinse Rijk.
Islamitisch Cairo
In het jaar 640 kreeg Cairo bezoek van de Arabieren. Na een periode van enkele maanden versloegen zij de machtige Romeinen en werd de Islam het belangrijkste geloof in de stad en in heel Egypte. De Arabieren werden ontvangen als bevrijders en dat moet geen wonder geweest zijn onder de Romeinse ‘druk’.
De ommuurde Koptische wijk bleef wel het christelijke centrum van Cairo. Dat is vandaag de dag nog steeds zo. Eigenlijk is naast het Koptische deel heel Cairo Islamitisch. De term ‘Islamitisch Cairo’ stamt af uit de koloniale tijd toen er een duidelijke scheiding was met het Downtown van Cairo waar het merendeel werd bevolkt door buitenlanders.
Tegenwoordig is dit niet meer zo. De bevolking is over het algemeen erg gastvrij en de meeste moskeeën zijn ook als niet-moslim te bezoeken. Ze zijn vaak prachtig versierd, maar omdat de soennitische islam afbeeldingen van menselijke vormen verbood, zult u deze hier niet tegenkomen. Egypte is geen islamitische staat, zoals Saudi-Arabie aan de overkant. In Cairo ziet u wel dat het dagelijks leven sterk wordt bepaald door de islam, omdat de godsdienst sterke invloed heeft op de gedragsregels.
Joden in Cairo
De kleine joodse gemeenschap speelde vroeger een belangrijke rol in Egypte, maar is door de eeuwen heen geslonken. In Cairo is er de prachtig gerestaureerde Ben Ezra, dit is de oudste synagoge van het land. In de 19e eeuw waren er naar schatting 5000 joden in heel Egypte, waarvan het merendeel in Cairo woonden. In de jaren ’60 van de 20ste eeuw leefden er nog slechts 2600 joden in het hele land en tegenwoordig is het aantal bijna op een hand te tellen.
